29. ธรรมบูรณา ภารกิจศักดิ์สิทธิ์กับบทเรียนการกู้ชาติทางจิตวิญญาณของ ศรี อรพินโธ (ตอนที่ 29) 30/10/2550

29. ธรรมบูรณา ภารกิจศักดิ์สิทธิ์กับบทเรียนการกู้ชาติทางจิตวิญญาณของ ศรี อรพินโธ (ตอนที่ 29) 30/10/2550

ธรรมบูรณา ภารกิจศักดิ์สิทธิ์กับบทเรียนการกู้ชาติทางจิตวิญญาณของ ศรี อรพินโธ (ตอนที่ 29)


29. วันคืนก่อนศึกสุดท้าย

ศึกสุดท้าย ระหว่าง ขุมพลังพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย กับ ระบอบทักษิณ ได้เปิดฉากอีกครั้ง โดย “บทโหมโรง” เล็กๆ ในบ่ายวันเสาร์ที่ 19 สิงหาคม 2549 ที่ ห้างสรรพสินค้าสยามพารากอน...อันเป็นสถานที่ที่อยู่หน้าบริเวณที่พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย เคยใช้เป็นที่จัดชุมนุมใหญ่ ครั้งล่าสุด ในช่วงปลายเดือนมีนาคมของปีเดียวกัน เพื่อประท้วงขับไล่นายกฯ ทักษิณ

ในเวลาบ่ายสองโมงของวันนั้น ขณะที่นายกฯ ทักษิณ กำลังเป็นประธานในพิธีเปิดการจำหน่ายหนังสือ และวีซีดีที่ระลึกงานนิทรรศการเฉลิมพระเกียรติฉลองสิริราชสมบัติ 60 ปีอย่างเป็นทางการ ณ ศูนย์การค้าสยามพารากอนอยู่นั้น สักครู่ก็มีกลุ่มประชาชนกลุ่มหนึ่งตะโกนขึ้นมาขับไล่นายกฯ ทักษิณว่า

“ทักษิณออกไป นายกฯ โกงชาติ โกงแผ่นดิน ออกไป!” นอกจากนี้ยังมีสตรีวัยกลางคนซึ่งอุ้มลูกสาววัยสองขวบมายืนด่านายกฯ ทักษิณว่า “ไอ้คนโกง!” อีกด้วย

คราวนี้ทีมรักษาความปลอดภัยของนายกฯ ทักษิณ ตรงรี่เข้าไปผลักสตรีผู้นั้นให้ถอยออกไปจนเกือบเสียหลักล้มลง ไม่แต่เท่านั้นยังมีกลุ่มชายฉกรรจ์ใส่เสื้อสีเหลือง และสวมแจ็กเกตสีดำทับปรี่เข้าไปรุมต่อยนักศึกษาชายคนหนึ่งที่กำลังตะโกนขับไล่นายกฯ ทักษิณ พร้อมกับมีกลุ่มผู้สนับสนุนนายกฯ ทักษิณที่ถูกจัดตั้งมาให้ตะโกน “ทักษิณสู้ๆ” ปรากฏตัวพร้อมเผชิญหน้ากับกลุ่มผู้ตะโกนไล่นายกฯ ทักษิณอย่างเปิดเผย

วันรุ่งขึ้นที่มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม ดร.สังศิต พิริยะรังสรรค์ แกนนำ “กลุ่มประชาสังคมต่อต้านระบอบทักษิณ” ที่เพิ่งเปิดตัวได้ไม่นาน ได้พาประชาชน 6 คนที่ถูกทีมรักษาความปลอดภัยของนายกฯ ทักษิณทำร้ายร่างกายที่ห้างสรรพสินค้าสยามพารากอน มาเปิดตัวกับสื่อมวลชน แต่กลับถูกกลุ่มมวลชนจัดตั้งของฝ่ายระบอบทักษิณจำนวนกว่า 60 คน ปิดล้อมอาคารที่แถลงต่อสื่อ พร้อมกับถือป้ายต่อต้าน สังศิต ในมหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม มีการเผชิญหน้าและโต้เถียงกันอย่างดุเดือดต่อหน้าเจ้าหน้าที่ตำรวจที่มาเฝ้าระวังเหตุการณ์ แต่ยังไม่มีการปะทะหรือใช้กำลังทำร้ายกัน

วันต่อมาหรือวันจันทร์ที่ 21 สิงหาคม 2549 คราวนี้ที่ห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัลเวิลด์ เมื่อนายกฯ ทักษิณเดินทางมาเป็นประธานในพิธีเปิดการให้บริการดิจิตอลที่อุทยานเรียนรู้ในห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ ก็มีกลุ่มคนที่ไม่พอใจนายกฯ ทักษิณโผล่มาตะโกนขับไล่เหมือนเช่นเคย แต่คราวนี้กลุ่มคนกลุ่มนี้ถูกพวกชายฉกรรจ์หัวเกรียนเข้ามากลุ้มรุมทำร้ายชกต่อยใช้เท้ากระทืบยังผลให้มีคนบาดเจ็บถึงขั้นเลือดสาดที่ใบหน้า โดยผู้ที่ถูกทำร้ายนั้นเป็นสตรีและคนชรา

จากเหตุการณ์เผชิญหน้าที่เริ่มรุนแรงในอารมณ์ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ติดต่อกันถึงสามวันซ้อนนี้ คงพอที่จะสะท้อนให้เห็นถึง "บรรยากาศ" การเผชิญหน้าที่คุกรุ่นในตอนนั้นได้เป็นอย่างดี

* * *

“นี่เป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้าย...สามัคคีให้ถึงวันพรุ่ง”

คำนูณ สิทธิสมาน ฮัมเพลง “แองเตอร์นาซิอองนาล” นี้อยู่บ่อยครั้งในช่วงตั้งแต่กลางเดือนกันยายน พ.ศ. 2549 เป็นต้นมา คำนูณ เป็นแกนนำคนสำคัญยิ่งในคณะทำงานของกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย

แกนนำพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยได้มีการประชุมกันก่อนเที่ยงในวันศุกร์ที่ 15 กันยายน 2549 ก่อนหน้านั้น แม้จะมีแนวคิดที่จะจัดชุมนุมใหญ่ในกรุงเทพฯ ภายในเดือนกันยายน 2549 แต่ยังไม่ได้กำหนดวันที่ชัดเจนลงไป

ทีแรก คำนูณ และทีมงานเสนอให้มีการจัดรายการเมืองไทยรายสัปดาห์สัญจรภาคพิเศษครบรอบ 1 ปีที่ท้องสนามหลวงในวันศุกร์ที่ 22 กันยายน และจะชุมนุมข้ามคืนจนถึงเช้า โดยจะขอให้แกนนำอีก 4 คนที่เหลือของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยมาเป็นส่วนหนึ่งของรายการภาคพิเศษนี้ด้วย

ตอนแรกแกนนำทุกคนเห็นด้วย จึงตกลงจะให้มีการชุมนุมใหญ่ที่ท้องสนามหลวงในวันเสาร์ที่ 23 กันยายน 2549 แต่ สนธิ ลิ้มทองกุล ได้ยื่นข้อเสนอใหม่ว่า ไหนๆ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ที่เดินทางไปต่างประเทศตั้งแต่วันที่ 9 กันยายน 2549 และมีกำหนดจะกลับมาในวันที่ 21 หรือ 22 กันยายน 2549 ทำไมเราไม่ไปชุมนุมใหญ่ดักหน้าเสียเลยล่ะ ดีไม่ดี ถ้าประชาชนมาร่วมกันเป็นเรือนแสน อาจจะเป็นสัญญาณที่ทำให้ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ได้ตระหนักแล้วตัดสินใจอำลาการเมืองไทย หรืออำลาประเทศไทยไปเลยก็ได้ ทำไมไปชุมนุมในวันที่เขากลับมาแล้ว

“พวกเรา...เชื่อผมสักครั้ง ผมมั่นใจว่า ถ้าร่นการชุมนุมขึ้นมาเป็นวันพุธที่ 20 พวกเราจะมีโอกาสมากกว่า!”

ด้วยเหตุนี้ การชุมนุมใหญ่ที่แต่เดิมคิดว่าจะอิงวาระ “ครบรอบ 1 ปีรายการเมืองไทยรายสัปดาห์สัญจร” ที่กำหนดไว้ไม่ให้ยืดเยื้อ ที่ประชุมใหญ่ของแกนนำพันธมิตรทั้ง 5 คน จึงเห็นพ้องต้องกันให้เปลี่ยนไปเป็น การชุมนุมใหญ่ทางการเมืองโดยตรงที่มีเดิมพันสูง และเตรียมพร้อมสำหรับการปักหลักพักค้างยืดเยื้ออีกครั้ง!

มันเป็นความรู้สึกร่วมของแกนนำและทีมงานพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยทุกคนว่า การนัดชุมนุมใหญ่ของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ในเย็นวันพุธที่ 20 กันยายน 2549 ที่เปลี่ยนสถานที่ชุมนุมไปเป็นที่ลานพระบรมรูปทรงม้านี่ น่าจะมีผลชี้ชะตาการต่อสู้ที่ยืดเยื้อมาของพวกเขาถึงหนึ่งปีเต็ม และน่าจะมีความเป็นไปได้สูงว่า นี่จะเป็นการชุมนุมครั้งสุดท้ายของพวกเขา ไม่ว่าจะยืดเยื้อไปกี่วันก็ตาม และไม่ว่าพวกเขาจะแพ้หรือชนะก็ตาม

หลังจากที่กำหนดวันชุมนุมใหญ่ที่น่าจะเป็น “ศึกสุดท้าย” ของพวกเขาได้แล้ว คำนูณ ก็เริ่มฮัมเพลง “แองเตอร์นาซิอองนวล” ออกมาด้วยอารมณ์ที่ทั้งฮึกเหิมแต่แฝงความหดหู่อยู่นิดๆ แบบ “เป็นอย่างไรก็เป็นกัน อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดเถิด ถึงอย่างไร เราก็จะออกไปทำ ศึกสุดท้าย อย่างแน่นอน!”

คำนูณ ฮัมเพลงนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“นี่เป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้าย...สามัคคีให้ถึงวันพรุ่ง...”
“เคยมีหรือพระเจ้าที่มาโปรดช่วย หวังอำนวยจากใครก็ไม่ได้
หยัดยืนพึ่งลำแข้งของเราไซร้ สังคมใหม่ จึงจะได้มา
ขอพวกเราจงช่วงชิงชีพของเราคืน จงหยัดจงยืน ความคิดใหม่ ไว้ให้ได้
โหมเพลิงในเตาให้มันพุ่งโชนขึ้นไป ตีเหล็กตีได้ เมื่อยังร้อนแดง...”

“นี่เป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้าย...”

* * *

...ค่ำวันศุกร์ที่ 15 กันยายน 2549...ที่หอประชุมศรีบูรพา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

‘เขา’ ยืนอยู่ข้างๆ โต๊ะแถลงข่าวที่แกนนำพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยกำลังแถลงข่าวต่อสื่อมวลชน เรื่องการจัดชุมนุมใหญ่ในวันพุธที่ 20 กันยายน ที่จะมาถึงนี้

‘เขา’ สวม ผ้าพันคอสีฟ้า แกนนำพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยทุกคนก็สวม ผ้าพันคอสีฟ้า คณะทำงานทุกคนก็สวม ผ้าพันคอสีฟ้า ที่มีผู้ปรารถนาดีนำมาให้ถึง 300 ผืน ในตอนเย็นวันนั้น...ผ้าพันคอสีฟ้า ที่มีข้อความเขียนไว้ว่า

“902

74

12 สิงหาคม 2549

แม่ของแผ่นดิน”

เช้านี้ ‘เขา’ นั่งสมาธิที่ใต้ต้นโพธิ์ใหญ่ข้างบ้านเหมือนเช่นเคย เมื่อ ‘เขา’ กำหนดจิตจดจ่อไปที่เหตุการณ์บ้านเมืองในอนาคตอันใกล้ ‘ญาณ’ หรือ ‘ข่าวสาร’ ที่ ‘เขา’ ได้รับผุดบังเกิดออกมาชัดๆ กระชับแต่ได้ใจความว่า “ชัยชนะของประชาชน”

แม้ ‘เขา’ จะยังไม่รู้ว่า ฝ่ายประชาชนจะได้ชัยชนะยังไง แต่ขณะที่ ‘เขา’ ยืนอยู่ที่นั่น ฟังการแถลงข่าวของแกนนำพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยแต่ละคน ‘เขา’ มีความมั่นใจอย่างยิ่งว่า พวกเขาจะประสบชัยชนะอย่างแน่นอน

‘เขา’ เริ่มฮัมเพลง “ฮีโร่” ของ มารายห์ แครี่ ออกมาเบาๆ

“หากคุณมองลึกเข้าไปในหัวใจ คุณไม่จำเป็นต้องกลัวในสิ่งที่คุณเป็น มันมีคำตอบอยู่...”

“หากคุณเข้าถึงจิตวิญญาณแห่งตัวตน ความเศร้าที่คุณมีก็จะมลายหายไป...”

“เมื่อนั้น...ฮีโร่ ก็จะปรากฏตัวมาพร้อมกับความเข้มแข็ง และคุณก็จะสามารถขับไล่ความหวาดกลัวออกไปได้...

“คุณจะรู้ว่า คุณสามารถมีชีวิตรอดต่อไปได้ ดังนั้น...เมื่อใดที่รู้สึกว่า กำลังจะสูญสิ้นความหวังลองมองเข้าไปภายใน และทำจิตใจให้เข้มแข็ง”

“แล้วในที่สุด คุณจะค้นพบความจริงว่า...มี ฮีโร่ อยู่ในตัวคุณเอง”

เป็นอย่างไรก็เป็นกัน! อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดเถิด! พวกเราจะออกไปทำ ศึกสุดท้าย อย่างแน่นอนแล้ว พร้อมกับค้นพบความจริงที่ว่ามี ฮีโร่ อยู่ในตัวของพวกเราทุกคน...พวกเราเหล่าพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย! ณ ห้วงยามนั้น มีแต่ สวรรค์เบื้องบน เท่านั้นที่ทราบว่า ผลลัพธ์ของศึกสุดท้ายที่จะมาถึงนี้ จะลงเอยในรูปแบบใด






 

Powered by MakeWebEasy.com
เว็บไซต์นี้มีการใช้งานคุกกี้ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ของท่าน ท่านสามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว  และ  นโยบายคุกกี้